Naim Fetaj - Një buqetë me poezi

 

KUR NISËN ATA...
( Refugjatët )

 

Botën e marrin n'sy si qiellin t'bardhat re
Në një çantë me zhele...i miri Atdhe

 

Shpirti u prinë pērpara... dhembja i ndjek pas
Mes njëmijë të zezave...plas moj zemer plas

 

Lotë e gjak përtokë veç ëndërra për qiell
Dimri merr krejt vitin...dhe e diela pa diell

 

( Hornberg: 26.11.2014.)

 

 

 

LIRIA IME...

 

Përditë e ngapak unë tash
Hatri yt po vdes...

 

Gjysmën time ti e varros në mbremje
Mes varresh gjysmën tjeter...
Vajton çdo mengjes

 

Kur ndahen dita e nata
Veç qyqet mes nesh...

 

 

 

NË KËTË PERVJETOR

( Për I.Rugovën...si urim...)

 

Në këngë a histori veç ditëlindja thuhet
Se ditëvdekja jote...veç tek varri shkruhet

 

Ndaj rigojnë tash sytë e shi nuk i thonë
Se ditëvdekja jote...vdiç në zemren tonë...

 

7. 12. 2014

 

 

 

UNË E HIJA IME...

 

Ik e ik nga vdekja
Ik e ik nga vetëvetja

 

E Bunëdrinas... sa vetë jeta

 

Ah... si re e zezë kur ikën pas furtunës

 

Unë herë bregut... të Drinit
Unë herë bregut ...të Bunës

 

...E shpirti n'maje të hundes

 

Me dhembjen nëpër këmbë
E vdekjën ndër dhemb

 

Po majekrahut...gjithëmonë një këngë

 

E krejt pak bukë në strajcë
E do fisheke me t'ngjehur...

 

Veç ik ...e ik...e ik
Edhe nga hija ime ...gjithëmonë i pandehur

 

( Hornberg,29.10.2014.)

 

 

 

 

KUR ERDHE TI

Krejt një det me këngë...një histori krejt
Me dorën tënde ti i bëre meit...

 

Më i shpejt se vdekja ishe ...më i shpejt
Këtu vdekja vdiq the...tek Ura e Fshejt

 

Sa shumë te besuam
Sa shumë na ke rrejtë...

 

 

 

LOTI I NËNËS

 

Kur loti i saj pikon e goja nuk flet
Brigjeve të dhembjes...tundet krejt një det

 

Medet....
A ka ma kijamet...

 

 

 

BIMA E DREQIT

 

As Ora e Ligë... ty s'të hanë
S'të vret as ...Syri i Keq

 

Veç ata t'prrojeve
Rreth qafë sate rrinë

 

Dreq e deli dreq...

 

Dhe hasha ...m'hasha ...kenga
Prore të vjen pas

 

He... mo Zo' më keq ....

 

 

 

LIRI-A

 

Ajo...
Nuk vritet veç me plumba

 

Edhe buzët bukurinë ja brejnë
Kur shpirti vjen te hunda

 

( Përditë e ngapak... tash na vret moj nënë
Ah...Liria jonë...
Me nderë me thënë )

 

 

 

PORTRET I NJË PLAKE

 

Sa shumë.. sa shumë kishte hjekur ajo
Se ishte si Orë Mali ...mbi atë derë

 

Ndonëse plotë shtëpinë e la
Po dera u mbyll ...me therrë

 

( Era e bukës ... as gazi
S'u ndien më asnjëherë )

 

Mbi pulat e dergjura tash
Veç strehet pikojnë...

 

Veç tik... e tik... e tik
Pikëllueshëm dimer e verë....

 

 

 

SI POROSI...

 

Me shpirt ndër dhemb
E me zorrë nëpër këmbë

 

Udhës së pa udhë.. mos hy

 

Vraje edhe vdekjën ne vend
Po rri këtu...veç rri..

 

Se nëna të rri mbi kry...

 

 

 

KOSOVË...

( Për Zeqë Istrefaj ...dëshmorin e fshatit tim )

 

Ty të mbante ai në zemer...
E përmbi pushkë dorën

 

Për lulet e tua ...me gjak e shkriu borën

 

I përgjaku lisat
Lëndinat dhe shkëmbin

 

Majave më të larta ta ka shkruar emrin

 

Dhe tash kur shkrihet bora
Lartë... te Guri i Nuses

 

Dritë bënë gjaku i tij...lëndinave të lulëkuqës

 

( Strellc, gusht, 2014 )

 

 

 

GJAK... PO M'KULLON SHTATI

 

Sa shumë paskam fjetur...m'paskan pre në ëndërr
Tinëzisht si Akilin ...m'paskan prekur n'thember

 

S'un po rri as n'këmbë... as ta luaj shpatën
Diten po m'vajtojnë tash ...po m'pērgjakin natën

 

Për Bregun e Diellit më dogji një mallë
Dielli e hëna tash...atë kanë më e kallë

 

As këngë s'do të ketë ...dritëhijeve të hënës
Veç dënesje e vajë...mrizeve të mira të nënës

 

Se më prenë besë...nën hije tek rrapi
Si Gjergj Elez Alis...gjak po m'kullon shtati...

 

 

 

KOSOVA

 

Me njëmijë plagë në trup...rrugëton qe njëmijë vjet
Tash si zorrë rreth qafe ...ju lidh kërthiza e vetë

 

Shpirti ...në dy dej i mbet
Medet...medet...

 

 

 

...PËR FLETORET E MIA...

 

U zverdhen edhe ato...si vjeshta
E u kthyen krrut si unë
E u mbushën pleshta

 

Fletoret e mia...ku shkrova vjersha

 

( Po të rënda janë...si kreshta )

 

2.

Plotë shpuzë duhani
Mes tyre çdo kund
Mes vjershave qe s'u gjeta fund

 

Qeshen tash me mua
E më pordhonojnë

 

Netët pa gjumë kur mi kujtojnë

3.

Mjaftonte veç drita e hënës
Tinëz ta lotoja ...mungesën e nënës

 

Edhe për Atë-Dhenë...për femijërinë
Sa herë përmbi to ...vajtova dashurinë

 

( Sa zhurmë bëjnë tash ...kur zgjohen zanoret
Gjithçka ...kur nis e flet
Aty ku shkrova vjersha... qe dyzet vjetë)

 

4.

Janë tkurrë sa shumë janë tkurrë
Si fytyta ime janë rrudhë

 

Vjershat qe nuk i botova kurrë

 

(Atëbotë...nuk guxova
Tash s'i do kush ... o burr...)

 

5.

Mbi to tash nganjëherë
Zbret vetë Përendija
Kur nisin e dënesin fletoret e mia

 

Lulak...s'u lidhka poezia

 

6.

( Përmbi to...gati jam vërbuar
Ode hyqymetit...kurrë nuk i kam shkruar )

 

 

 

LETER NIPIT TIM...NORIT
( ...dhe jo vetem atij )

 

Ikja...veç rrugëve qorra të shpie
Migjo...
...Për varre... s'kemi as tokë

 

( E di ç"do të thuash...e di
...me shokë...)

 

Rri...aty rri ...lum baca
Atë lumin e mirë të vendëlindjës
Ndiqe....

 

Më mirë një vit ...bilbil tek ato mrize
Se rrugëve të botës..gjithë jetën si qyqe

 

___________

Poezitë i "vodhëm" nga profili i poetit në Facebook